උතුරු සහ නැගෙනහිර පළාත්වල පවතින දීර්ඝකාලීන ඉඩම් ගැටලු විසඳීම සඳහා
එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය (UN) නව වැඩසටහනක් ආරම්භ කිරීමට සූදානම් වීමත් සමඟ, රටක ජාතික ස්වෛරීත්වය සහ විදේශීය සංවිධානවල මැදිහත්වීම අතර සම්බන්ධය පිළිබඳව වැදගත් සාකච්ඡාවක් මතුව තිබේ. යුද්ධයෙන් පසු දශක එකහමාරකට ආසන්න කාලයක් ගත වුවද, තවමත් විසඳී නොමැති ඉඩම් අර්බුදය, විවිධ හේතු නිසා සංකීර්ණ වී ඇත.
UN මැදිහත්වීමේ ස්වභාවය
මෙම නව වැඩසටහන, ශ්‍රී ලංකා රජයට සහයෝගය දැක්වීම සඳහා නිර්මාණය කර ඇති බව පෙනේ. එක්සත් ජාතීන්ගේ නේවාසික සම්බන්ධීකාරක මාර්ක්-ආන්ද්‍රේ ෆ්‍රාන්චේ සඳහන් කළ පරිදි, මෙම ව්‍යාපෘතිය ඉඩම් හිමිකම් සහතික නිකුත් කිරීමට, පෞද්ගලික ඉඩම් ගැසට් නිවේදනයෙන් ඉවත් කිරීමට සහ සංකීර්ණ නීතිමය ක්‍රියාවලීන් සඳහා සහාය වීමට අපේක්ෂා කරයි. ඇමෙරිකානු ඩොලර් මිලියන 3ක මෙම ව්‍යාපෘතිය හරහා, රටේ අභ්‍යන්තර කටයුත්තක් වන ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරණ ක්‍රියාවලියට තාක්ෂණික හා මූල්‍ය සහාය ලබා දීම ප්‍රධාන අරමුණයි.
මෙවැනි මැදිහත්වීම් පිළිබඳව බැලීමේදී, එය රටේ ස්වෛරීත්වයට අහිතකර ලෙස බලපාන්නේද නැද්ද යන්න විවේචනාත්මකව ඇගයීම වැදගත් වේ.
- අභ්‍යන්තර කටයුතු: ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරණ සහ ඉඩම් හිමිකම තහවුරු කිරීම ඕනෑම ස්වාධීන රාජ්‍යයක අභ්‍යන්තර කටයුත්තකි. විදේශීය ආයතනයක් මෙවැනි කටයුත්තකට සෘජුව මැදිහත්වීම, න්‍යායාත්මකව රටේ ස්වෛරීත්වය පිළිබඳ ප්‍රශ්න මතු කරයි.
- සහයෝගීතාවද, බලපෑමද?: මෙම වැඩසටහන "සහයෝගීතාවයක්" ලෙස හැඳින්වුවද, එහි ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය කොපමණ දුරකට තීරණ ගැනීමේ බලයක් භුක්ති විඳින්නේද යන්න පැහැදිලි නැත. රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයට සෘජුව හෝ වක්‍රව බලපෑම් කිරීමට විදේශීය සංවිධානයකට අවස්ථාව ලැබුණහොත්, එය ජාතික ස්වෛරීත්වයට සැබෑ තර්ජනයක් විය හැකිය.
- ජාතික අවශ්‍යතාවට මුල්තැන: ජාතිකවාදී රාජ්‍යයක මූලික පදනම වන්නේ සියලු තීරණ ජාතික අවශ්‍යතාව මත පදනම් වීමයි. මෙවැනි විදේශීය මැදිහත්වීම්, රටේ අභ්‍යන්තර විසඳුම් සහ ප්‍රතිපත්ති කෙරෙහි බලපෑම් ඇති කරන්නේද යන්න විමර්ශනය කළ යුතුය. විශේෂයෙන්, ගැටුම්කාරී ඉතිහාසයක් ඇති ප්‍රදේශවල ඉඩම් ගැටලු විසඳීමේදී, දේශීය සමාජ, ආර්ථික සහ සංස්කෘතික සන්දර්භය නිවැරදිව අවබෝධ කර ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.
ජාතිකවාදී රාජ්‍යයක අවශ්‍යතාව සහ රජයේ ප්‍රතිපත්තිමය ස්ථාවරය
මෙවැනි පසුබිමක, ශක්තිමත් ජාතිකවාදී රාජ්‍යයක අවශ්‍යතාව වඩාත් තීව්‍ර වේ. ජාතිකවාදී රාජ්‍යයක් යනු ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය සහ රටේ ස්වෛරීත්වය ආරක්ෂා කරමින්, අභ්‍යන්තර ගැටලුවලට තමන්ගේම දේශීය විසඳුම් සෙවීමට ප්‍රමුඛත්වය දෙන රාජ්‍යයකි.
වත්මන් ආණ්ඩුව, වාම හෝ දක්ෂිනාංශික ලෙස පැහැදිලි දේශපාලන ස්ථාවරයක් ප්‍රදර්ශනය නොකිරීම මෙවැනි විදේශීය මැදිහත්වීම් සඳහා ඉඩකඩ විවෘත කරන බවට තර්කයක් තිබේ. ස්ථාවර සහ පැහැදිලි දේශපාලන දර්ශනයක් නොමැති විට, රජයට ජාතික ප්‍රතිපත්ති ස්වාධීනව සහ අධිෂ්ඨානශීලීව ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඇති හැකියාව දුර්වල විය හැකිය. එම නිසා, ජාත්‍යන්තර සංවිධානවල යෝජනා සහ වැඩසටහන්, රජයේ ප්‍රමුඛතාවලට වඩා ඉහළින් තැබීමට පෙළඹීමක් ඇති විය හැකිය. මෙය, රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය විදේශීය බලපෑම්වලට ගොදුරු වීමට ඉඩ සලසන අතර, අවසානයේදී ජාතික ස්වෛරීත්වයට අභියෝගයක් විය හැකිය.
- දේශීය විසඳුම්: ජාතිකවාදී රාජ්‍යයක් ප්‍රමුඛත්වය දිය යුත්තේ විදේශීය සහයෝගය මත පමණක් රඳා නොසිට, ඉඩම් ගැටලුව වැනි සංකීර්ණ ගැටලුවක් විසඳීම සඳහා දේශීය විශේෂඥයින්, නීති පද්ධති සහ ආයතන ශක්තිමත් කිරීමයි.
- විදේශීය මැදිහත්වීම් කළමනාකරණය: විදේශ ආධාර හෝ සහයෝගය සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රතික්ෂේප නොකර, එය ජාතික අවශ්‍යතාවට සහ ස්වෛරීත්වයට හානියක් නොවන පරිදි කළමනාකරණය කිරීමේ හැකියාව ජාතිකවාදී රාජ්‍යයකට තිබිය යුතුය.
- අධිෂ්ඨානශීලී ප්‍රතිපත්ති: ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක මහතාගේ ප්‍රකාශය "උතුරේ සෑම ඉඩම් කැබැල්ලක්ම නැවත ජනතාවට නිදහස් කරන බව" විදේශීය මැදිහත්වීම් නොතකා, රජය විසින්ම මෙම ගැටලුව විසඳීමට ඇති අධිෂ්ඨානය විදහා දක්වයි. එවැනි ස්ථාවර ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය සහ ක්‍රියාත්මක කිරීම ජාතික ස්වෛරීත්වයේ ශක්තිය විදහා දක්වයි.
අවසාන වශයෙන්, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය මගින් පිරිනමන සහයෝගය වටිනා විය හැකි නමුත්, එය රටේ ස්වෛරීත්වය සහ ආත්ම ගෞරවය ආරක්ෂා කර ගනිමින්, ජාතික ප්‍රතිපත්ති සහ තීරණ ගැනීමේ ක්‍රියාවලියට බාධා නොවන බවට වග බලා ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය වේ. ශක්තිමත් ජාතිකවාදී රාජ්‍යයක් යනු, සිය අභ්‍යන්තර ගැටලු විසඳීමට විදේශ ආධාර පතනවාට වඩා, තමන්ගේම ශක්තිය මත විශ්වාසය තබා, අනාගතය තීරණය කිරීමට හැකියාව ඇති රාජ්‍යයකි.
